نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سعید حبیبا ¹
• محمد چلبی ²

¹ گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

² گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران ، ایران

چکیده

در اکثر معاهدات سرمایه گذاری خارجی اموال فکری جزء دارایی مورد حمایت سرمایه گذاران خارجی در کشور میزبان تلقی می شوند، به طوری که شروط حمایتی مقرر در معاهدات مذکور شامل اموال فکری سرمایه گذار نیز می شوند. با وجود این حمایت های مقرر در معاهدات سرمایه گذاری از اموال سرمایه گذار خارجی بی حد وحصر نیست. درج شرطی تحت عنوان شروط استثنا در معاهدات سرمایه گذاری خارجی نمونه بارز چنین محدودیت هایی است که به دنبال آن اتخاذ برخی اقدامات از سوی دولت میزبان در جهت حفظ منافع عمومی مجاز بوده ونقض تعهد تلقی نمی شود. از طرفی دولت میزبان ممکن است صدور مجوزهای اجباری را به عنوان مصداقی از شروط استثناء تلقی کرده و به دنبال آن برای اموال فکری سرمایه گذار محدودیت هایی را ایجادکنند. سرمایه گذار خارجی نیز ممکن است اقدام مذکور دولت میزبان را مصادره اموال فکری خود تلقی کرده ومدعی جبران خسارت شوند. لذا در نوشتار پیش رو به بررسی این موضوع می پردازیم که با توجه به مفاد معاهدات سرمایه گذاری خارجی، کنوانسیون های بین المللی و قوانین داخلی مربوط به مالکیت فکری آیا سرمایه گذار خارجی می تواند چنین ادعایی طرح کند و در صورت طرح چنین ادعایی احتمال موفقیت وی با توجه به دفاعیات احتمالی دولت میزبان چقدر خواهد بود. در این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی نتیجه خواهیم گرفت اینکه پاسخ به سوال مذکور عمدتا به دوعامل (1) میزان حق امتیاز پرداخت شده به صاحب اختراع و (2) نحوه نگارش مواد معاهده سرمایه گذاری در خصوص شروط استثنا بستگی دارد

کلیدواژه‌ها

• معاهدات سرمایه گذاری خارجی
• مجوزهای اجباری
• شروط استثناء
• مصادره
• اموال فکری

عنوان مقاله [English]

Compulsory Licenses in the Light of Foreign Investment Treaties

نویسندگان [English]

• Saeed Habiba ¹
• Mohammad Chalabi ²

¹ Department of Civil Law , Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran

² Department of Civil Law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

Intellectual property is considered to be one of the protected assets of foreign investors in host countries in most of international investment treaties. This is while the protecting terms in such treaties include the investors intellectual properties. Meanwhile, these kinds of protections are not unlimited; as they might be affected by public interests of the host countries. Adding an exemption clause in international investment treaties is a good example for such limits. Based on the mentioned clause, the actions taken by host countries in order to protect the public interest, are not considered to be breach of the commitment. On the other hand, some host countries may consider issuing compulsory license as exemption clause most of the times. This will lead to limitations for intellectual properties of the investor. Also, the investor may consider such action from the host country as expropriation on their intellectual properties and claim for compensation.

Therefore, this article examines that according to the content of the foreign investment treaties, international conventions and domestic laws related to the intellectual property, is a foreign investor allowed to make such claim and if it is made, and how probable it is to succeed considering the possible defenses the host country makes. This is article is a with analytical-descriptive method, comes to the conclusion that the answer to the mentioned question is mainly depended on two factors. The amount of royalty paid to the inventor and (2) the wording of exemption clauses in investment treaties.

کلیدواژه‌ها [English]

• foreign investment treaties
• compulsory licenses
• exception clause
• expropriation
• Intellectual property